4 Haziran 2015 Perşembe

Eyvallah Yediveren Hayata! Eyvallah Tükenmeyen Dostluğa !


Hayat bazen rafa kaldırığınız bir kelimeyi hayatınıza öyle bir yerleştiriyor ki
Siz bitti zannederken ve karşınıza öyle güzel hediyeler çıkarıyor ki
Yüzünüzü soldurduğunuz zamanlara yanıyorsunuz

İnsansın işte yaşadığın yere alışıp hep kalmak istiyorsun
ama bazen yeni yepyeni bir sayfaya geçmemiz gerekiyor
Hayat zorluyor zannetsek bile saati dolunca bir şehrin gitmek gerekiyor

Hayır kopmak değil söylediğim
Hayatın macerasına atılmak ve bilinmezliğe doğru bir adım atmak!

Farklı farklı yerlerde bir olabilmek asıl olan
Asıl sınav bu

Büyüyoruz
Boyun uzarken bir sızı hissedersin ya
Ne rahatsız eder ne rahat verir
Aynı öyle
Ağrıyoruz dostluk bağlarımızdan 
Hep o boyda o çocuklukta o hayallerde kalalım istiyoruz

Bitecek bir hikaye değil bu
Nokta olmayacak bu yazıda
Birlikte uzayacağız
Birlikte hayallerimize yetişeceğiz

Elbet her yıl
Yılı geç her geçen gün dahi
Birilerini alıp götürürken
Birilerini hayatımıza katıyor
Hayatıma gelenlerden en çok mutluluk verenlerdensiniz !