Başlık atmadaki yeteneksizliğimi geçecek olursanız :)
bugün size Kirpinin Zarafeti kitabından
-bayıldığım - ya bu kitap nasıl birşeey diye oratalarda dolaştığım bir kaç bölümünden bahsedeceğim .
Felsefeyle müzikle tablolarla filmlerle
kısacası bu hayatta işte yaşıyorum dedirtecek her güzel ayrıntıyla yoğurulmuş
güzelim kitap !
Bu kitabı bir kaç sayfa paylaşınca (fikirlerine gerçekten değer verdiğim kişiler )
alayım demiştim bir yıldır bu hazineyi kitaplıkta bekletiyordum !
Bu garip bir durum
bazı kitapları elime alıyorum iki sayfa okuyamıyorum
alışma sürecimden sonra ( bir yıl bakışıyoruz okusam mı okumasam mı derken )
elime alıyorum ve hayatımın kitabı ! tamam abarttım ama en sevdiklerim rafına giriyor :)
İki kitapta bunu yaşadım
1. Muz Sesleri
2.Kirpinin Zarafeti
İkiside çok iyi kitaplardır
Ece Temelkuran bambaşka tabi kıyaslayamam
çok farklı kulvardalar.
---
Renee 'nin birikimi beni hayran bıraktı kendine !
Düşündürdüğü şey ise hayatta göremediğimiz yetenekler,
kendi içine çekilip etrafına sadece dikenlerini gösteren insanlar var mıdır?
Ama hangi insan azıcık kirpi değildir ki ?
Her insan tanıyamaz ki sizi !
Ayrı bir frekans gerek herkesle dost olamadığımız
bazılarını da gördüğümüz andan iyi anlaşacağımızı bilmemiz gibi...
Kirpilik iyidir bakın bu hikaye de onun içindeki cevheri göremeyenler
zaten asla anlayamayacak kişilerdi ...
'' Ağaçları sevme yeteneğinde çok fazla insanlık vardır.
Doğanın bağrında kendini bunca anlamsız hissetmenin büyük gücü vardır...
Evet ,bu işte: Ağaçların çağrısı ,onların ilgisiz ululuğundan ve
onlara olan sevgimizden dolayı bize hem dünyanın yüzeyindekaynaşan gülünç ve aşağılık parazitler olduğumuzu öğretir, hem de bizi yaşamaya layık kılar, çünkü bize hiçbir borcu olmayan bir güzelliği tanıyabiliriz. ''
Sanat üstüne güzellemeler yazmazsam eksik kalır bu yazı !
'' Bir süre sonra arayışsız bir zevke özlem duyarız. Güzelliğin amaç ya da proje değil ,
doğamızın bizzat gerçeği olacağı , ne başlayacak ne bitecek bir mutluluk durumu arzularız.
İşte bu durum, Sanattır .
Suskun, yaşamsız ve hareketsiz bir sahnede, projelerden arınmış bir zaman ,
süreden ve sürenin bıkkın açgözlülüğünden söküp alınmış bir kusursuzluk cisimleşir- arzusuz bir zevk, süresiz bir varoluş, istençsiz bir güzellik.
Çünkü Sanat , arzusuz duygudur. ''
çok güzel çok çok çok abartırım !
öyle sevdim :)
Ah Kakuro mutluluğu bulacaktınız .
Sen ne naif sen ne güzel bir karaktersin .
Yüzümde daimi bir gülümseme ''bak bak inceliğe bak'' bakışı .
Paloma ise yaşından kat be kat büyük düşünceleriyle
birikimiyle Renee 'nin küçülmüş versiyonu .
Hayatınızda hep sizi anlayan insanlar olması dileğiyle !!!
Güzel günler dilerim
güneşli günler.
Şimdi ben bu parçayı burada bırakıp ( Muriel Barbery 'e selam olsun )
kitabın işaret ettiği kitapların peşine düşüyorum :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder